antenna |
|
|
2 kids, 1 hond, 1 scheiding, 1 (jongere) man, 1 huis, 1 job en veel chaos
Tafelzoetstof
eskimokaka Kokeneten Buyse Blogt! chop-suey Appelogen Biraskerbe's blog Pietel.be cursief huigje cabanier Bart/Smintjes Cuinhell Just look... An Nelissen Chien Andalou-Peter Wereldkeuken e-soap Psychokippen Archives 
|
Tuesday, August 31, 2004
Laatste keer slapen Vannacht ga ik slapen als een klein kind dat de volgende de pakjes van sinterklaas ontdekt. WA-HAAAAAANT, morgen om 11.15u gaat na anderhalf jaar afzien de beugel er eindelijk uit. Yihaaaaa. Het zal nog meer dan uur duren eer ik uit die orthodontistenstoel mag stappen, want er worden nog millimeterdunne draadjes gefixeerd achter bovenste en onderste tandrij , maar niks kan mijn goed humeur stukmaken. Vorig jaar begin maart ben ik met huidige job gestart. Een dikke maand later zat de al geplande beugel erin. 18 maanden zou het kunnen duren had ze voorspeld. Neen, gezellig is het niet. je voelt je ronduit een overjaarse nerd! Ik ben samen met jongste dochter gestart. En ik heb het heel moedig van mijn kids én lief gevonden dat ze nog naast me wilden stappen. Heel erg vond ik het 'speeken'. Jeweetwel, mensen die al pratend je 'natspetsen'. Of dat lichtjes kwijlen in de mondhoeken. Walgelijk AFFREUS! In het begin heb ik er zelfs mijn sociaal leven op een laag pitje gehouden. Te beschaamd. En elke keer datzelfde effect: bam, mensen zien je mond ipv je gezicht of ogen. En dat is vanaf morgen GEDAAN! FINITO! Happy end. Monday, August 30, 2004
Thriller van het jaar Ben zondagmiddag naar The Village gaan zien. Had ik niet moeten doen wegens te veel puberaal geweld in de zaal. Verliefde hormonen trekken zich geen jota aan van geïnteresseerde plebs. De film dus. Gaan zien. Zit té goed in elkaar. En toch... Verder kan ik niks vertellen want je verklapt zo de essentie. Middenin een gesprek en borstvoeding part 3 Zaterdagmiddag van terras tot terras geslenterd. Ondertussen nog de mooiste laarzen gekocht ( en neen, ik laat de knielaarzen voor diegenen die het nog kunnen dragen). Mijne M wilde nog zijn wekelijke lotto 'zetten'. Ondanks mijn kansberekeningen (vond ik gewoon dé max in wiskundeles) blijft hij vertrouwen hebben in zijn door het MACHINE lukraak gekozen cijfers. We stappen dus bij krantenboer binnen en vallen pardoes middenin een zeer geanimeerd gesprek: 'en heb je die tanden bekeken. En geen borsten. Die is voor haar geld getrouwd' In een reflex grijp ik naar mijn borsten. Tja. De zaakvoerster , een mannelijke én vrouwelijke klant zien dat en hun replieken zijn goud waard. Zaakvoerster: 'oei mevrouw, het gaat niet over u hoor.' En de vrouwelijke klant: 'neeje! Meneer, madam heeft alles d'erop en d'eraan.' Het ging dus over Justine Henin. En over roddels. En dat ze dat allemaal haalt uit die 'boekskes' Opeens laat die klant me het mannenblad 'Men's health' zien en zegt:' sinds ik dat boekje koop, is de seks stukken beter.' 'Daar staat schoon bloot in. Want hij wil niet altijd..' Ik knik van ja en voor ik het weet, floep ik het eruit: 'allez, als het maar bij boekskes blijft. Ik heb een vriendin en die hare man wilde een 2de hond en ze zei 'liever een 2de hond' , dan een 2de vrouw'. Dat vonden ze een geweldige! (Mannelijke klant incluis). Ze zijn er net niet ingebleven... En alsof dart nog niet voldoende is op een zaterdagmidag, installeren we ons op een gezellig terras. Naast kerk. Kijken naar mensen is 1 ding. Maar als 1 van die mensen haar T-shirt omhoog frommelt om versgeperste baby de borst te geven.... dan krijg ik het kwaad. Ik heb geen zin in mij opgedrongen intimiteiten as such. Mijn tapasgoesting was op slag verdwenen. En niks handdoek hé om het 'geheel' wat te bedekken. Poeh! En wat je ook doet om weg te kijken, om een of onverklaarbare reden wordt je gezicht richting borsttafereel getrokken. Zou manlief dat nu echt graag hebben? Friday, August 27, 2004
De Da Vinci Code Als er één boek is dat het dit jaar heeft gedaan dan is het de Da Vinci-code van Dan Brown. Ik heb de laatste jaren zelden nog me zo kunnen verkliezen in een thriller. Vooral de opbouw rond de geheimzinnigheid van Opus Dei en de iconografie bij Leornado De Vinci deed mijn kunsthistorisch hartje sneller slaan. En natuurlijk zat ik in mijn 1ste kan in Leuven op peda die gerund werd door OPUS DEI! Niemand wist daar het fijna van natuurlijk. Je liet je meteen inpalmen door de prachtige kamertjes. Het mooie huis. En zoals in het boek staat vermeld ook in deze peda GEEN sleutels op de deur. 'Openheid, vertrouwen( leggen zij ook. Ook hier een keer per maand een zwarte Spaanse priester die vanalles geheimzinnig kwam doen met de adepten (meestal franse en Spaanse vrouwen). Ook hier was een kapel waar een keer per maand 'aanschouwing' werd gedaan. Ze lieten je vrij daar niet van. Maar ze werkten wel subtiel in op meisjes die beïnvloedbaar waren. Ik haalde elke avond een afschuwelijk zwartwit-repro van Madonna met kind van de muur . 's Anderendaags hing dat er weer op. Tot ik ben gaan klagen dat ik er schrik van had. Toen kreeg ik een klein neutraal kruisbeeldje. Echt waar. geen gezever; We zijn zelfs met een groepje naar studentendienst geweest om 'klacht' te gaan neerleggen. Wij vonden dat het rook naar een sekte. Er is nooit iets van gekomen. En de peda staat er nog steeds te blinken. Maar het waren mooie kamertjes! Thursday, August 26, 2004
Weken gaan steeds sneller Hoe kan da nu: gisteren leek het nog maar maandeg. En nu is het morgen alweer vrijdag. Shiiiiiiiiit. waar zijn al die andere dagen nu ineens naartoe? Is dat nu het bewijs dat je je amuseert? Of dat je wordt geleefd? Enige voordeel: je loon staat rap op je rekening! Wednesday, August 25, 2004
Over 5 jaar Waar staan we binnen 5 jaar? Hoe komt het dat het trauma (?) van exit vorig werk zo lang in het systeem blijft rondhangen? Tuesday, August 24, 2004
Lekker<:b> Ik sms mijn jongste dochter (15) die op pukkelpop zit :'alles oké? Niet te veel last van de regen?' En dit krijg ik terug: 'He de mama. Alles is lekker. Vandaag helemaal vooraan bij Tiesto. was lekker. Rest vertel ik als ik thuis ben. Alles oké met je? XXX' L.E.K.K.E.R????? Natuurlijk denk je meteen dat ze in het epicentrum van de 'luchtjes' zit. Of dat ze met haar face pal de spacecake is ingedoken. Lekker ... poeh... Friday, August 20, 2004
Wespensteek nr. 2 Oesje, time flies. Ik ben al enkele dagen hier niks komen posten en pertang veel te vertellen. Woensdag vrij genomen. Met man en hond richting zee getrokken. Om wat zon te pakken, te wandelen én mijn broer + zijn aanhang te bezoeken. We waren nog geen half uur aan het wandelen of ik voelde iets in mijn haar. Ik dacht dat het een vliegje was. Toen ik het vastgreep: PAF een steek in topje van mijn ringvingre. En dat doet lelijk pijn. Meteen gif uitgezogen maar dat blijft dus vree steken. Ik had ook een beetje schrik. Want het was mijn 2de wespensteek in minder dan 1 week tijd! (en dat spooky verhaal vandie man die na een bijensteek dood valt...) Vermits ik kort bij een Rood Kruis-cabine stond, heb ik alle trots laten varen en ben er binnen getrippeld. Of ze aub wat azijn hebben. Het meisje van dienst had een 'goei zalf. Die heeft ze er in een dikke laag opgesmeerd en daarover een sparadrap. En dat deed deugd! Twee wespensteken op 5 dagen tijd. Dat belooft voor straks als die wespenplaag op haar hoogtepunt komt. Tuesday, August 17, 2004
Ontbijt op locatie Om 7u vanochtend wakker geworden door het in bed sluipen van M. Laatste tijd valt hij in slaap voor tv om dan tegen het ochtendgloren (en ja hoor, tv blijft spelen. Hoe zit dat met implosie-gevaar??) wakker te worden. Hij sluipt naar boven en rolt nog even als een normale mens in bed te liggen. Maar vanochtend was het anders. Ipv me klaar te maken om naar Asse te sjezen, zijn we naar Pain Quotidien geweest. Voor een lekker ontbijt. Vooral de bio-yoghurt vind ik superlekkelllllll. Perfect weertje. Perfect gezelschap. Leuke plek... en nu voor mijn pc. Back to work. Monday, August 16, 2004
Openingsceremonie Oja, nog vergeten te melden. Vrijdagavond heb ik zonder één seconde vermoeidheid of een grammetje verveling gekeken naar de mooiste openingsceremonie OS ever. Ben compleet uit mijn zetel getotterd bij de 'lopende mannen' en bij de kouros. Adembenemend! En dikke proficiat ook aan Jacques Rogge. Amai, wat een charisma die gast heeft. Honds Zaterdagochtend om 6.45u (!!!) opgestaan om richting habay la neuve te trekken (buurt Arlon). Voor nikd mindeer dan een tentoonstellingswedstrijd speciaal voor Picardische herdershonden. Vorig jaar had onze 'kleine' de 2de prijs in zijn juniorenklas (voor reuen). Dit jaar zat hij als 2-jarige in de 'open klas voor reuren'. Hij moest opknokken tegen échte kampioenen. Maw: de eerste 4 prijzen waren voor die kampioenen. Maaaaaaar zijn rapport is veelbelovend (jajajaj). Vorig jaar kreeg hij als algemene kwotering TB (= Trés Bien' mee. Dit jaar stond er te EXC/UIt (= excellent/uitstekend) te lezen. We hebben ook 2 aanvragen tot 'zaadlozing' gekregen. Echt waar. Je staat dus te kijken naar de piste en ineens vraagt een geïnteresseerde fokker je dat. Den Tox zijn stamboom is met name zéééér indrukwekkend. Vooral zijn vader blijkt zeer gerenommeerd te zijn binnen het fokkersmilieu. (Ja, je leert wat bij hoor op zo'n bijeenkomst). Die aanvragen komen uit Duitsland (mjamja), en eentje uit (we denken) België (maar die mevrouw lag ons niet zo erg). De allersympatiekste commentaar kwam van een superenthousiaste mevrouw-fokker uit de Bourgogne-streek. We hebben haar kaartje en we zijn vree welkom. We hebben al gecheckt naar chambres d'hôtes in haar buurt. Friday, August 13, 2004
Worsten Hoe reageer je op een persoon die zich 'the best thing that ever happend in this world' waant? Bah. Ben 2 dagen met vakantie gegaan om af te koelen van die overdosis aan arrogantie, hoogmoed en weetikwatmeer. Monday, August 09, 2004
Slaaploos Djuuu, de temperaturen stijgen boven 25° en ik mag weer schaapjes tellen 's nachts. Of het is een feestje in de buurt (en als wind naar huis gericht staat, lijkt het alsof je boven dat festje zit mee te boenken), of het is een enooooorm onweer van enkele urenlang of 't si gewoon te heet om te slapen (ondanks de ventilator die constant op je heet lijf blaast) .... En dan tegen het ochtendgloren in slaap vallen natuurlijk. Friday, August 06, 2004
Echtscheiding Bij mijn collega Benny lees ik een zeer grimmig stukje waarbij hij nogal serieus inhakt op de vrouw die het is afgestapt. Alleen bij een vechtscheiding -zoals duidelijk in dit geval - kun je spreken van winnen en verliezen. Jammergenoeg gaat het er bij die volwasenen (???!!!) er blijkbaar niet in dat er maar één soort verliezers zijn: de kinderen! En als gescheiden vrouw kan ik Benny geruststellen: neen, niet alle vrouwen trekken aan het langste eind. Toek... Toek...toek... 't Is heet . 's Nachts. zet je de ventilator op kalmste stand. Zodanig dat het briesje zachtjes boven je hoofd waait en eindelijk tegen het vroegste uur val je doodop in slaap. Om dan enkele uren later wakker 'getoekt' te worden door een onbekend geluid dat ergens van buiten komt. Ik sukkel uit bed, hang half uit het raam en mopper: 'godverdomme, nu is Mark zijn auto-matten aan het uitkloppen. ' Egwa, ik dacht dàt geluid te herkennen dus. Krijg er nu de slappe lach om. Bon, ik stuif naar beneden , trek in mijn slaap t-shirt de voordeur open en zie.... niks. Maar hoor nog steeds die droge toekken. Ik trippel naar living en vlieg erbinnen... 'wat ben je nu aan het doen M' en zie dat hij in diepe slaap is gevallen in zetel. Ik ga naar terrasdeur , sta op mijn terras en hoor nog steeds die slagen. 'is er nu iemand hout aan het hakken...' want met die hitte kun je van iedereen alles verwachten. En zeker van onze buren. Super katholieke mensen... met een tikske eraan. Mark komt even slaapdronken naast me staan. Ik draai me om. Stuif opnieuw naar bed. Daar komt hij ook uit het raam hangen om dan zich af te vragen:'oei, ze zijn mss aan het inbreken'. ikke rap:'en nu ga jij niet de held uithangen. Wat voor een dieven zijn dat begot. Zoveel laweit maken.' En dan ineens is het geluid gestopt. Ik 5 minuten later toch wat ongerust:stel je voor dat onze buren uit hun huis willen ontsnappen. Die hebben overal rolluiken. Ik heb me vaak afgevraagd: als daar brand uitbreekt, die gaan nooit van ze leven uit pure paniek hun rolluiken kunnen optrekken. En wie weet hebben die nu geprobeerd ons te wekken. Ik heb me omgedraaid en ben verder gaan slapen. Wetenuwatetwas? K.O.NI.J.NE.N van de buren die tegen bovenkant van hun kot aan het springen waren. Terug Eindelijk terug van weggeweest. La douce France... heerlijk. De chambres d'hôtes plezant. We hadden onze eerste stop in Aizier. Aan de oever van de Seine. En regelmatig zagen we enorme vrachtschepen voorbij varen. Machtig zicht om zo ineens in je idyllische landschap een zeereus te zien. We hebben een pak kuststeden bezocht. Honfleur krijgt stipnotering. Het mondaine Deauville is een serieuze tegenvaller. Maar het nabije Houlgate viel dan weer wél mee. Of Dieppe. Heel leuk was 's avonds aan tafel. Londenaren, Duitsers, Fransmannen.. en wij Vlamingen maar switchen hé. Ja-haaaa, dan voel je je fel zunne met je talenkennis. 2 dagen later trokken we terug hogerop. Naar de baai van de Somme. We vonden een allerschattigst chambres d'hôtes in Le Crotoy op 20 m van de baai. We zagen de zon ondergaan, de maan opkomen, en de baai vollopen. En altijd in het gezelschap van doggie Tox die zich geweldig heeft gedragen. Het kruisen van andere honden verliep al wat beter. Maar we hebben de truc gevonden, kruist hij een loslopende hond.. no prob. Mag hij ff snuffelen, ook niks aan de hand. Dus als je daar wat mee speelt, heb je alles min of meer onder controle. Ook aardig meegenomen; heel veel mensen beginnen te babbelen tegen je. 'Of het een Briard is'. Neen, 't is een picard en hupsa.. babbelbabbelbabbel. En nu zit ik nog wat in de naweeën van die mini-relaxatie. Ik vind dat voltijds werken er toch een beetje teveel aan worden. |