2 kids, 1 hond, 1 scheiding, 1 (jongere) man, 1 huis, 1 job en veel chaos

 
Blogstop stopt.
Mmmm, ben eens curieus in hoeverre je dit platform weer alive kunt krijgen.
posted by Ann at 6:02 AM
|

 
Met stijgende verbazing en met het roodste schaamrood all over my face stel ik vast dat al geruime tijd niet heb geblogt. De enige geldige en tevens superflauwe reden is : té veel werk en met vanalles en nog wat bezig. Zoals naar Jordanië moegen gaan voor een reportage. Stel u heeft wegens de dalende koopkracht, beurscrashes, aandelenverlies en etcetera etcetera etcetera het budget om één reis te doen in 2009. Laat het dan aub Jordanië zijn. U zal het zich niet beklagen. Relaxen in badplaats Aqaba aan de Rode Zee os het overvliegen al waard. Zelfs nu is het er 27 graden. Maar de lekkere verfrissende bries houdt het gezellig. De hotels zijn super. verder zijn er toplocaties om te gaan bezoeken.
1) Oude woestijnstad Petra is een van de 7 wereldwonders. De gidsen zeggen het tweede en ik geloof dat.
2) Woestijntrippen in en rond wadi Rum. Die landschappen zijn onbetaalbaar. De gloed van de ondergaande zon maakt je sprakeloos.
3) Jerash

In tegenstelling tot andere Arabische landen heerst hier (nog) rust. Geen jengelende tv's of radio's; Ook gen agressieve verkopers. Heerlijk. de mensen (m/v) zijn er mooi. Jonge gasten zetten hun ogen wat zwarter in de kohl waardoor hun ogen nog mooier uitkomen. Ik heb me vaak betrapt op staren.
Afijn. Ik raak niet uitgepraat over dat land. Zodra ik kan, vertrek ik opnieuw.

Labels: Jordanië, Petra, Wadi Rum, woestijn

posted by Ann at 6:42 AM
|

 
Schoenenvreugd
Zaterdag ll in Antwerpen had ik niet de indruk dat er één ziel wakker lag van de financiële crisis. Alle terrasjes zaten afgeladen vol. In de straten was het koppen lopen. En in de winkels zelf was het euhm matig. Veel volk, weinig zakjes.
En dan zag ik ze staan. Dé schoenen. Neen, ik mag ze niet kopen. Ik heb vorige maand mijn beschikbare budget uitgegeven aan een tafel en stoelen. En dat moet ik nog ff uitzweten. L paste ze. God, laat ze voor haar en haar portemonnee. Ai, voor haar iets te klein. Voor mij perfect juist. Ik heb net geteld één minuut moeten nadenken en ben dan snelsnel mijn creditcard door de betaalterminal gaan trekken. Ik voelde de second thought vervaarlijk opborrelen. Ik was er efkes niet goed van. Auberginepaars gekleurde enkelbottekes. En wat een genotstoot je ervan krijgt. Bangelijk. Bwa, ik ben nog zeer bescheiden. De norm bij meeste vrouwen is 30 paar schoenen. Ik heb er -met die van vorig jaar erbij geteld - er 11. Ik heb nogal de neiging om schoenen te dragen tot ze versleten zijn. Ik ga dat ànders moeten doen. Investeren in voldoende schoenen zodat ze niet te snel verslijten. Strak plan. Al zeg ik het zelf.

Labels: genot, Schoenen

posted by Ann at 2:43 AM
|

 
Wilfried Martens en Miet Smet
Dus toch! Zovelen jaren later blijkt dat die twee wél iets gehad hebben way back in time. Hahahaha. De gerichten in en rond de Wetstraat bleven ronken. Maar niemand die het dierf hard te maken. Nu zou het anders zijn. Nu is er Dag Allemaal en Story. Ik blijf het naast alle Fortis miserie, regeringskwesties en andere beuzelarijen van diverse groottes iets hebben. Twee geliefden die elkaar her-vonden hebben. Aaaaahhhh. En de Wilfried. Zijn 3de huwelijk. Respect!

Labels: Miet Smet, trouwen, Wilfried martens

posted by Ann at 12:19 AM
|

 
Home Alone
Gisteren had ik het kot voor mezelf. Geen terreurvragen van het genre:
- is er iets in de frigo?
- wat eten we?
- wil je me naar x, y of z brengen
- ik wil dat zien op tv
- is die jeans nog niet gewassen en ik wil die aantrekken
Niks. nada. Nothing. Stilte. Kalmte. Rust.
Eindelijk tijd om dat boek te lezen. Met de deur open douchen. Op een dienblad je pasta smikkelen op het uur dat IK dat wil.

Labels: Alleen, huisdokter, pasta, thuis

posted by Ann at 8:17 AM
|

 
Wendy in Terzake
Wie besliste dat Wendy Van Wanten een topic moest zijn in Terzake? Er zijn genoeg luchtige kanalen om haar daar een platform aan te bieden. Volt, Phara? Laatste Show,...
En als je ze dan uitnodigt in Terzake moet je ze net zo straf aanpakken als bij de àndere gasten. Dit keer bleef het bij softjes gekabbel en geneuzel. De twee journalisten van dienst moesten zich inhouden. Dat zag je zo. Wendy/Iris struikelde zo over haar woorden dat het gênant werd.
Ik versta het niet. Je zorgt al jààààren voor voldoende feed aan de deskundige pers. Ze heeft ons haar liefdesverhaal tot ten treure laten meebeleven. En plots keerde het tij. Heel toevallig dat het gebeurde toen Franske zich steeds meer begon te manifesteren. In no time kreeg ze de goegemeente tegen haar. Met absoluut dieptepunt haar eigen volwassen zoon Dylan in dag Allemaal.
En Franske is geen manager, zeker geen goede raadgever. Hij had de volwassenheid moeten hebben om de luwte te gaan opzoeken. En de brokken stilletjes te lijmen. Hij krijgt de prijs van meest onhandige kluns. Hij vertelt domme dingen. Zoals ooit eens op te marken dat ze nog jaren in luxe kunnen leven. Moet je vooral niet doen in België.
En als toppunt gaat ze de hele De Persgroep aanklagen. Tsss. Heeft ze al eens rustig nagedacht waar die persgroep zijn poot in heeft? Musicals, radio, tv, film, evenmentjes,... Had ze niet moeten doen.

Labels: Christian Van Thillo, De Persgroep, Wendy van Wanten

posted by Ann at 6:08 AM
|

 
Perle Noir
Ik ben geen de Gordelfan. Het wordt me allemaal iets te fanatiek. Ik snap de problematiek wel. Ik blijf België een geweldig land vinden. Ik hou van het diverse. Van de vele talen, de vele culturen. natuurlijk loopt er vanalles fout. Soit. Ik ben gisteren naar hartje Brussel getrokken en ben in één van de zijstraten van de Louizalaan een overheerlijke koffie gaan drinken. Perle Noir , in de Jan Stasstraat 13. Je wordt er perfect in het Nederlands ontvangen. Voldoende literatuur voor handen. Of je gaat in de pressshop er rechttegenover je pakket aan tijdschriften en kranten kopen. Als je terug buitenstapt, kun je niet anders dan een zalig zen-gevoel bij jezelf vaststellen.

Labels: Koffie, nederlands, thee

posted by Ann at 8:43 AM
|