2 kids, 1 hond, 1 scheiding, 1 (jongere) man, 1 huis, 1 job en veel chaos

 
Schoenenvreugd
Zaterdag ll in Antwerpen had ik niet de indruk dat er één ziel wakker lag van de financiële crisis. Alle terrasjes zaten afgeladen vol. In de straten was het koppen lopen. En in de winkels zelf was het euhm matig. Veel volk, weinig zakjes.
En dan zag ik ze staan. Dé schoenen. Neen, ik mag ze niet kopen. Ik heb vorige maand mijn beschikbare budget uitgegeven aan een tafel en stoelen. En dat moet ik nog ff uitzweten. L paste ze. God, laat ze voor haar en haar portemonnee. Ai, voor haar iets te klein. Voor mij perfect juist. Ik heb net geteld één minuut moeten nadenken en ben dan snelsnel mijn creditcard door de betaalterminal gaan trekken. Ik voelde de second thought vervaarlijk opborrelen. Ik was er efkes niet goed van. Auberginepaars gekleurde enkelbottekes. En wat een genotstoot je ervan krijgt. Bangelijk. Bwa, ik ben nog zeer bescheiden. De norm bij meeste vrouwen is 30 paar schoenen. Ik heb er -met die van vorig jaar erbij geteld - er 11. Ik heb nogal de neiging om schoenen te dragen tot ze versleten zijn. Ik ga dat ànders moeten doen. Investeren in voldoende schoenen zodat ze niet te snel verslijten. Strak plan. Al zeg ik het zelf.

Labels: genot, Schoenen

posted by Ann at 2:43 AM
|