antenna |
|
|
2 kids, 1 hond, 1 scheiding, 1 (jongere) man, 1 huis, 1 job en veel chaos
Tafelzoetstof
eskimokaka Kokeneten Buyse Blogt! chop-suey Appelogen Biraskerbe's blog Pietel.be cursief huigje cabanier Bart/Smintjes Cuinhell Just look... An Nelissen Chien Andalou-Peter Wereldkeuken e-soap Psychokippen Archives 
|
Thursday, March 06, 2008
Je laatste 24u Heb vanochtend het relaas van Marcel Engelborghs gelezen in Het Laatse Nieuws. Natuurlijk ben ik daar geweldig nieuwsgierig naar. Alle mogelijke tv-reportages die mensen volgen naar hun euthanasie-moment MOET ik volgen. En neen, niet uit een misplaatst voyeurisme. Wel uit een nieuwsgierigheid en waarschijnlijk angst om het eindige, het definitieve. Mijn einde. Want hoe we het draaien of keren, één keer sta je er zélf voor. Wil ik euthanasie of in slaap gespoten worden op de palliatieve afdeling? Ik weet het niet. Misschien toch eerder euthanasie ja. Een waardig afscheid. Vooral voor mezelf. Ik kan niet leven met de gedachte dat ik daar met mijn mond open lig te reutelen. In slaap vallen en dan een 2de serum om alles stil te leggen. Niks meer. Paf gedaan. Over and out. Maar ik ga wél o zo triestig zijn. Om zoveel. Mijn kinderen. De liefde. De zon. De vogels. Een vliegtuig dat overvliegt. Getetter van vrienden. Lachen. Een goede tv-reeks. De idiote melocakes. Het moment dat je echt wil vertrekken, ga ik steeds maar willen uitstellen. Denk ik. Moeilijk. Labels: euthanasie, Marcel Engelborghs, melocakes |